Młodzi dziennikarze oczami starszych kolegów. "Żyją wyobrażeniami, które nie istnieją"

Dlatego polecam znaleźć sobie inne zajęcie w życiu. Ja tak zrobiłem i patrzę na całą branżę mediów z boku, czytając hobbystycznie artykuły takie jak ten.

Mam talent vel iskrę bożą. Jeszcze w szkole średniej wygrałem konkurs na dziennikarza regionalnego oddziału ogólnopolskiej gazety, potem skończyłem studia ze specjalizacją dziennikarską, odbyłem praktyki w regionalnym radiu i ogólnopolskim tygodniku. Nie pracuję w zawodzie, choć żyję z pisania, interesuję się branżą i śledzę co w mediach piszczy. Nie żałuję.

Ogłoszeń o pracę w tym zawodzie praktycznie brak, chyba że na najniższe stanowiska typu researcher. Stąd frustracja młodych po studiach, że łatwiej zdobyć pracę w redakcji po znajomości, bez wykształcenia, bez uczciwego dyplomu po 3 czy 5 latach studiów. Skoro dziennikarstwo jako kierunek na studiach istnieje, to pytanie dla kogo? Żeby uczelnie zarabiały, wykładowcy mieli pracę? Może o tym napiszecie artykuł. Ile procent absolwentów dziennikarstwa pracuje potem w zawodzie?

Starsi koledzy dostali się do pracy w latach 90, kiedy był boom na wszystko, pracują w redakcji na etacie, a nie na śmieciówce, kupili po taniości mieszkanie 20 lat temu, przychodzą na 8 godzin do biura i wychodzą do domu. Nie znają współczesnego życia, a chcą doradzać młodym.