Młodzi dziennikarze oczami starszych kolegów. "Żyją wyobrażeniami, które nie istnieją"

Niestety w tym zawodzie trzeba mieć dużo pieniędzy od rodziców (bo zarobki są kiepskie) i znajomości (by dostać pierwszą pracę), żeby kiedyś się spełnić zawodowo. Większość osób, z którymi studiowałem na kierunku, była w jakiś sposób namaszczona do tego zawodu - albo przez rodziców, albo przez samo nazwisko. Po obronie już czekały na nich stanowiska w redakcji albo biurze prasowym. Nielicznym pozostałym udało się wybić ponad "dziennikarzy internetowych" przepisujących newsy z PAP-u własnymi słowami. Sporo osób nie pracuje w zawodzie, widząc jaki syf wylewa się na dziennikarzy, a właściwie na osoby, które pełnią ten zawód, a właśnie wykształcenia ku temu nie posiadają. To niestety wpływa na całą branżę. Często starsi koledzy w redakcji sami nie mają wykształcenia i mszczą się na młodszych stażem. Dawniej mobbing był na porządku dziennym, dzisiaj młodzi ludzie nie pozwalają sobie na takie traktowanie, stąd też niedobór w branży i kiepskiej jakości kandydaci. Nikt nie będzie dzisiaj pracował na śmieciówce, przy obecnych kosztach życia i zakupu mieszkania.

Młodzi nie są roszczeniowi, młodzi po prostu wiedzą, czego chcą, a czego absolutnie nie tolerują. "Stara szkoła" to niestety nieakceptowalny dzisiaj poziom zarządzania ludźmi, o czym zaczyna się mówić coraz głośniej. Wystarczy prześledzić ostatnie odejścia głośnych nazwisk z ogólnopolskich redakcji.

"Jeśli młodzi dziennikarze przychodzą po studiach z wiedzą na temat np. prawa autorskiego, to przemawia to na ich korzyść, ale nigdy nie jest decydujące" - no tak, a potem mamy takie kwiatki jak plagiaty książek w kryminalnym podcaście radiowym albo totalny brak etyki dziennikarskiej. Ten zawód schodzi na psy.

A był kiedy w innym miejscu? Mam już swoje lata i takiej anomalii nie pamiętam.